Eindelijk op italiaanse bodem en daar kom je al gauw ergens achter, wat zijn italianen toch koppig als het gaat om engels maar goed na wat gehannes enzo kom je terecht bij een loket voor tickets daar koopje een ticket voor de bus, en dan via treviso opwegna venetie en een paar minuten later ligtde koffer in de bagagerek van de bus ,op weg.Via treviso,gaat de weg na venetie, treviso is echt italiaans vankleine velden, wijnranken, en groen, paarden etc. en wat me op valt is het grote verschil tussen arm en rijk zegmaarhutten en grote vila's met zwembaden gaan hand in hand, dan opweg na venetie langs ons heen snel rijdende italianen en uhmm laten we zeggen een vloekende bus chaufeur later kom ik met een gerust hart aan in venetie. Het is een totaal andere wereld als je uit stapt, stap je in een wereld vol cultuur echt wat ik me voor had gesteld van venetie. Vol goede moed proberen de weg te vinden, klaar blijkelijk weet niemand waar we heen moeten, uhmm tuurlijk net als het volgende, als ze het wel weten willen ze je er wel heen brengen voor 60 euro ja dag zeg, en dan in eens spreken ze geen engels meer, Ach barst en hup de koffer gepakt verder lopen, over bruggen en uit eindelijk door een hele lieve mevrouw in een tratoria de weg gewezen ( lees combi italiaans/engels) weer een brug over ( ik ga echt een nieuw fitnis programma doen hoor la bagage wat zal je afvallen met 18 kilo aan je armen hahaha) dus na een hoop gegrom en ook wat italiaanse mannen vervloegt via een aantal kronkellende steegjes aangekomen bij brug nummero 4 en daar eindelijk hotel basilea inzicht yes, 5 minuten later kan er worden ingecheckthelaas nog niet op de kamers deze zijn nog niet schoon maar de koffer kan worden gestald das in ieder geval nieuws na de oren. ( de fitnis les was voor vandaag echt wel genoeg) en dan nu rustig venetie gaan verkennen.Gondeliers op de canall grande; zo echt venitaans, allerlei shops later van leren tassen, maskers in alle soorten en maten en muranoglas later, balkonnetjes en plantenbakken, veel historie ik kijk echt de ogen uit, en vele toeristen helaas het is niet anders, via allerlei bruggen en steegjes etc. op een fruitmarktje aangekomen. Wat bananen en een flesje wijn later ga ik weer op de terug weg aan, ik besluit op wat traptreden al zittend na de mensen te kijken en neem een slok water, het weer is heerlijk en de zon schijnt al goed. Wat later eet ik een stukje peperonie pizza en ga na het hotel terug, kamers gereed roept de man ik krijg de paspoort in handen gedrukt en het slepen emt de koffer begint weer op na kamer 139. Daar aangekomen de koffer weg gezet en de spullen op geruimd, laat ik het badwater lopen, tijd voor een warme bad. Als ik de luiken open op de kamer word er een prachtig uitzicht over een groene tuin onthuld, Dit is genieten!

Een warme bad en wat slaap later, loop ik fris nog wat door de straten van venetie, even na huis gebeld via een publieke telefoon waar je wel een kaart voor nodig had ( ik had geen bereik in venetie stomme vodafhone ben zp gewned dat ie het altijd doet grrr) na wat gehannas met het aparaat lukt het me en ik krijg zowaar thuis te pakken, Zo ook weer gebeurd, ik ga via kronkel steegjes weer terug na het hotel. Daar kijk ik nog wat scoobi do in het italiaans ( bij gebrek aan beter) ondertussen is het steeds donkerder geworden en de ogen worden wat zwaarder het is ook een lange dag geweest, mijn laatste avond 30 is aangebroken en nee geen sentimenteel gedoe hoor haha, gewoon tv uit en een goed boek waar ik toch niet vel in lees want niet veel later val ik als een blok in slaap het kadootje ligt op het bureautje voor morgen ( mama haar smokkelwaar, die had ze stiekum in mijn koffer gestopt dus had de douane gevraagt weet u wat er in de koffer zit had ik ook moeten zeggen nee nu niet meer haha)

ciao bonne sera van uit venetie