Zo zeg dat was een zeer gave match tussen australie en nieuw zeeland vandaag, ik vind altijd de opening van de all blacks super gaaf. Elke keer als ik die zie dan krijg ik kippenvel, de maori taal en dat in combinatie met alle bewegingen maken deze haka: de kamate erg indrukwekkend om te zien. Vooral de tegenstander zal zich het vast niet koud laten om zo iets te aanschouwen voor een match. En zo flikken ze het weer, nieuw zeeland wint met grote trots 20-6 in keihard duel, en dat het er hard aan toe gingwas wel duidelijk te merken. Aanvankelijk zat desnelheid er goed in bij nieuw zeeland en ging het spel erg vlot er ontstont een mooie match en zonder al te veel bloed gevloei. Toen na de break aan de tweedeel werd begonnen enna mate aus achter bleef staan. En er ook wat vers bloed in het spel kwam aan spelers werd het spel al harder en grimmiger. Neuzen dieeen klap op liepenetc.en menig bebloed gezicht was dan ook van de partij. Ook een opstootje tussen spelers van nieuw zeeland en aus hoorde er bij, dit had de scheids overigens snel gesust. De sfeer in het stadion echt zo gaaf het zwelt aan als 1 stem al die 50.000 nieuw zeelanders van de 60.000 mensen in het stadion. Ze schreeuwenall blacks, all blacks. Daar moet het team wel extra energie van krijgn wat een kick moet het zijn om door zovelen aangemoedigd te worden.Je krijgt er kippenvel van, de spanning is er op een gegeven moment wel uit want je weet dat de ausie het nu niet meer zullen halen toch ondanks dat een zeer geweldige wedstrijd. Zo gezegt de game of the titons, de all blacks zijn dan ook super fit en enorm sterk in hun spel, niet voor niets hebben ze al zo vaak de rest een pak slaag verkochtom stee vast als de winnaars er uit gekomen. Zo ik heb de laaste was voor dat ik mijn koffer inpak nu gedraait. Een hoop zooi ligt op mijn bed dat in mijn koffer zou moeten passen, oef... er volgt later meer ik zal eerst even de boel inpakken enzo Zo die was hangt dan eindelijk maar toch. Alles ruikt na wasverzachter, dat ruikt altijd zo lekker. De raam er dan bij open en alles voelt meteen weer fris met dat windje er bij. En de boel die in de koffer moet is eindelijk uit gezocht. Tja en nu word het dan echt een puzzel om alles te passen, je neemt toch altijd meer mee dan je denkt en vaak heb je het niet eens nodig dus ik bekijk kritisch de stapel en het minderd in sneltrein vaart. Zo het pakken kan dan beginnen, maar voor nu ligt het even aan de kant ik ga me bed zo opzoeken, voor nu wil ik toch eerst nog even wat lezen. Morgen nog werken dus dan geen tijd om te lezen, tot een volgende blog.