Zo dat was zitten op het puntje van de stoel tot op het laatste ogenblik, en toen barste het gejuig los. The all blacks hadden frankrijk op hun nummer gezet en na 24 jaar eindelijk weer de cup in handen ook al was dit met bloed zweet en tranen verkregen en 1 puntje verschil. Dat maakte de feestvreugde er niet minder op, voor de all black fans was dit het moment waar ze na toe hadden geleefd de gehele rugby tournooi en hier was de ontlading dan. De huldiging die gisteren volgde in auckland zelf was dan ook groots, een glimp opvangen van de helden was een uitdaging die menig all black fan er voor had. Hier word nog lang over gepraat. Ik heb de gehele match natuurlijk zelf ook op het puntje van me stoel mee gekeken en soms hier en daar comentaar leveren op prestatie en soms missers maar goed al met al was dit een match om in te lijsten met gouden resultaat.Het vergroot mijn weerzien met nieuw zeeland nu alleen maar meer en ik kan dan ook niet wachten tot ik er weer ben, nog even jongens dan zetten we blend weer opstelten...Voor nu koffer is gevuld en de handbagage staat gereed inclusief goed boek, zo nog even de mp3's, fotocamera en telefoonaan de lader en dan kunnen die ook de tas in. Het werk is afgemaakt en voor grote delen in zo verre klaar dat het makkelijk overgenomen kan worden door collega's. De was er door gedraaiten schoon de kast weer inen het huishouden is ookgeklaard, vlak voor vertrek nog even een dweil er door en dan is alles fris achter gelaten,de laatste visite's af gelegd bij vriendinnen en nichtjes. Kortom we zijn er klaar voor, laat het vertrek maar komen... ze zeggen wel eens wijs de laastet loodjes wegen het zwaarst, en je komt altijd tijd te kort nog even dit halen en nog even dat doen enzovliegen de dagen in sneltrein vaart voorbij. Het word hier nou ook steeds kouder en al mijn winter kleeding is al opgeborgen dus echt fijn is dat niet maar dan warm ik me wel aan het vooruitzicht van de trip.